منطقه ویژه اقتصادی کشتی سازی خلیج فارس

از نظر جغرافیایی این منطقه از طریق خلیج فارس به آب های بین المللی و از طریق بندرعباس با استفاده ازراه های زمینی و راه آهن و راه های هوایی به اقصی نقاط دنیا دسترسی دارد. این منطقه به دلیل نزدیکی با بنادر شهید رجایی و شهید باهنر که بیشترین واردات و صادرات کشور از این بنادر انجام می شود همانند یک گلوگاه استراتژیک تلقی می شود و باتوجه به تردد هزاران شناور به صورت سالیانه در خلیج فارس میتواند علاوه بر کمک به ساخت انواع شناورها، کمک شایان توجهی در جهت تعمیرات شناورهای مختلف انجام دهد.

موقعیت جغرافیایی و مزیت‌ها

این منطقه در غرب استان هرمزگان و در مجاورت بندرعباس، در محدوده‌ی مجتمع کشتی‌سازی و صنایع فراساحل ایران (ISOICO) و سواحل خلیج فارس واقع شده؛ همچنین دسترسی مستقیم به آب‌های عمیق و مسیرهای بین‌المللی کشتیرانی، امکان ساخت، تعمیر و تجهیز کشتی‌های اقیانوس‌پیما را در این منطقه فراهم کرده است. وجود اسکله‌های صنعتی با ظرفیت بالا، حوضچه خشک برای کشتی‌های بزرگ و نزدیکی به منطقه ویژه صنایع معدنی و فلزی خلیج فارس از مزیت‌های مهم این منطقه است.

اهداف و ماموریت‌ها

توسعه صنعت کشتی‌سازی و صنایع دریایی با تکیه بر توان داخلی.

تعمیر و نگهداری انواع شناورهای اقیانوس‌پیما، نفتکش‌ها و کشتی‌های تجاری.

ساخت سکوهای نفتی، سازه‌های فراساحلی و تجهیزات دریایی سنگین.

جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی در صنایع دریایی و انرژی.

ایجاد بستر صادرات خدمات فنی و مهندسی دریایی به کشورهای منطقه.

زیرساخت‌ها و ظرفیت‌های صنعتی

منطقه ویژه کشتی‌سازی خلیج فارس با وسعتی حدود ۱۱۰۰ هکتار دارای زیرساخت‌های صنعتی گسترده شامل:

اسکله‌های تعمیراتی و صنعتی با عمق مناسب برای پهلوگیری کشتی‌های تا ۸۰ هزار تن.

حوض خشک با ظرفیت پذیرش شناورهای بزرگ.

خطوط تولید بدنه، موتورخانه و سازه‌های فراساحلی.

شبکه انرژی برق و آب صنعتی، انبارهای مکانیزه، جرثقیل‌های فوق سنگین و گمرک اختصاصی.

این منطقه به‌عنوان یکی از مراکز مهم صنایع دریایی و انرژی ایران شناخته می‌شود و توان ساخت کشتی‌های حمل مواد معدنی، نفتکش‌های متوسط و شناورهای خدماتی دریایی را داراست.