ایجاد منطقه ویژه اقتصادی اترک با هدف توسعه طرح های صنعتی در کشور و نیاز منطقه گلستان و به منظور کمک به رفع مشکل بیکاری و ایجاد اشتغال پایدار در مرداد سال ۸۴ به تصویب رسیده است. شهرک صنعتی هزار هکتاری (منطقه ویژه اقتصادی اترک) از پروژههای بلندمدت شرکت شهرکهای صنعتی است که از سال ۱۳۸۸ عملیات تأمین زیرساختهای آن آغازشده است.
شهرک صنعتی اترک در تاریخ 1384 واقع در 25 کیلومتری شمال شهرآق قلا و در زمینی به وسعت 1000 هکتار به تصویب هیات محترم وزیران رسید. این شهرک صنعتی در 950 قطعه صنعتی به مساحت 750 هکتار طراحی شده است که پیش بینی می شود اشتغالی بالغ بر5000 نفر به طور مستقیم فراهم نماید. در سال 1388 منطقه ویژه اقتصادی اترک با حوزه فعالیت تجاری – صنعتی به منظور پشتیبانی از فعالیت های اقتصادی بخش صنعت استان، برقراری ارتباط تجاری بین المللی وتحرک در اقتصاد منطقه تولید و پردازش کالاهای صنعتی، انتقال فناوری، صادرات غیر نفتی، ایجاد اشتغال مولد و جلب و تشویق سرمایه گذاری داخلی وخارجی در بخش صنعت، صادرات مجدد، عبور خارجی (تزانزیت) و انتقال کالا (ترانشیت) در بخشی از شهرک صنعتی اترک ایجاد گردید .
موقعیت جغرافیایی و مزیتها
منطقه ویژه اقتصادی اترک در استان خراسان شمالی و در محدوده شهرستان راز و جرگلان واقع شده است؛ این منطقه در نزدیکی مرز باختر ترکمنستان قرار دارد و از طریق مرز باجگیران و لطفآباد به شبکههای تجاری آسیای میانه دسترسی دارد. موقعیت جغرافیایی ممتاز اترک، آن را به دروازه صادراتی شمال شرق ایران تبدیل کرده است؛ همچنین دسترسی به محور ارتباطی بجنورد – عشقآباد، مسیر ریلی در حال توسعه و اتصال به شبکه جادهای بینالمللی، مزیتهای ترانزیتی مهمی برای این منطقه فراهم کرده است.
اهداف و ماموریتها
توسعه صادرات غیرنفتی و تجارت مرزی با کشورهای آسیای میانه.
ایجاد بستر مناسب برای سرمایهگذاری مشترک ایران و ترکمنستان.
توسعه صنایع بستهبندی، فرآوری و تبدیلی محصولات کشاورزی منطقه.
ارتقای اشتغال پایدار در مناطق مرزی خراسان شمالی.
ایفای نقش بهعنوان مرکز تبادل کالا و خدمات در مرز شمال شرقی کشور.
زیرساختها و ظرفیتهای اقتصادی
منطقه ویژه اقتصادی اترک در زمینی به وسعت حدود ۶۵۰ هکتار طراحی شده و مراحل تجهیز و بهرهبرداری از زیرساختهای آن در حال تکمیل است.
از مهمترین امکانات این منطقه میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
گمرک اختصاصی و پایانه تجاری در حال بهرهبرداری.
شبکه جادهای داخلی و مسیرهای دسترسی به محورهای بینالمللی.
زیرساختهای آب، برق، گاز، فیبر نوری و امکانات پشتیبانی صنعتی.
ناحیه صنعتی صادراتمحور با اولویت صنایع غذایی، نساجی و بستهبندی.
اراضی قابل تخصیص به سرمایهگذاران داخلی و خارجی با تسهیلات ویژه.
